Μια Ελβετίδα ψυχίατρος που αφιερώνει τη ζωή της σε ετοιμοθάνατους ασθενείς. Μια κοπέλα στη Νέα Ορλεάνη που περιμένει κάποιον στη στέγη, αιωνίως. Ένας αλλόκοτος Βραζιλιάνος που φέρνει γράμματα από το υπερπέραν. Ένας άγγελος εθισμένος στον τζόγο. Μια παρτίδα μπιρίμπας που έμεινε στη μέση. Ένα φωτεινό ον που τα βλέπει όλα... Αυτοί είναι μερικοί μόνο από τους ήρωές μας. Οι ιστορίες τους ζωντανεύουν τον Οκτώβριο στο θέατρο 104. Για 10 μόνο παραστάσεις.
Τελικά υπάρχει ζωή μετά τη ζωή?
«Η Ζωή στο Φως» της Νατάσσας Λούππου.
Βασισμένο σε αληθινά γεγονότα.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Βασιλική Κουλουμπή- Νατάσσα Λούππου
Μουσική: Νίκος Αθανασάκης
Σκηνικά -Κοστούμια: Νίκος Τριανταφύλλου
Φωτογραφίες: Ιφιγένεια Μπαξεβανάκη
Παίζουν (αλφαβητικά ):
Μιχαέλα Δάβιου
Άννυ Ευαγγέλου
Ειρήνη Ζευγώλη
Νατάσσα Λούππου
Ηλιάνα Μαρκομιχάλη
Άρης Παπαργυρόπουλος
Νίκος Τριανταφύλλου
Ανθή Χατζηαποστόλου
Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21.15 για 10 παραστασεις.
Θέατρο 104.
Έναρξη : 18 Οκτωβρίου.
Τιμές εισιτηρίων:
Κανονικό: 15 ευρώ
Μειωμένο (Ανεργίας ,Αμεα , Φοιτητικό, άνω των 65) : 12 ευρώ.
Σημείωμα συγγραφέα:
" Aυτή η παράσταση είναι αφιερωμένη σε όλους τους ανθρώπους που στιγματίστηκαν από την απώλεια ενός αγαπημένου τους προσώπου. Σε όλους εκείνους που αναρωτιούνται για το πού μπορεί να βρίσκεται τώρα ο άνθρωπος που έχασαν. Αλλά και σε αυτούς που ψάχνουν απαντήσεις στο ερώτημα που διαχρονικά βασανίζει την ανθρωπότητα. Υπάρχει ζωή μετά θάνατον;
Πάνω από είκοσι εκατομμύρια επιθανάτιες εμπειρίες έχουν καταγραφεί επισήμως μόνο στην Ευρώπη και τουλάχιστον οι διπλάσιες στην Αμερική. Εκατομμύρια μαρτυρίες ανθρώπων μιλούν για εμφανίσεις νεκρών, επικοινωνίες με την απέναντι πλευρά... Χιλιάδες παιδιά από όλον τον κόσμο έχουν αναμνήσεις από τις πρηγούμενες ζωές τους, ενώ μεγάλα πανεπιστήμια και διακεκριμένοι επιστήμονες μελετούν το θέμα της μετά θάνατον ζωής εδώ και δεκαετίες.
Σε κάθε περίπτωση τα συμπεράσματα είναι κοινά. Η συνείδησή μας επιβιώνει και μετά τον σωματικό θάνατο. Και τελικά τι θα πάρουμε μαζί μας φεύγοντας από εδώ; Τα υλικά αγαθά; Toν εγωισμό μας; Την έπαρση; Τα πάθη μας; Ή μήπως την αγάπη που πήραμε και δώσαμε στη ζωή μας; Αυτό είναι δική μας απόφαση. Εμείς οι ίδιοι φτιάχνουμε τον παράδεισο αλλά και την προσωπική μας κόλαση.
Φοβόμαστε τόσο πολύ τον θάνατο, όμως στην πραγματικότητα έχουμε ξεχάσει να εκτιμούμε και το δώρο της ζωής, θεωρώντας το δεδομένο. Ίσως αν ζούσαμε τις στιγμές μας συνειδητά, με ανιδιοτέλεια και αγάπη, ο θάνατος να μην μας φαινόταν και τόσο τρομακτικός τελικά.
Θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους συνεργάτες μου. Τους ηθοποιούς της παράστασης που που δούλεψαν με αφοσίωση και αγάπη για την παράσταση, το θέατρο 104 που άνοιξε τις πόρτες του και αγκάλιασε αυτό το ιδιαίτερο πρότζεκτ, τον Νίκο Αθανάσακη για τις υπέροχες μουσικές που έγραψε για την παράσταση, τον Νίκο Τριανταφύλλου για τα σκηνικά, την Ιφιγένεια Μπαξεβανάκη για όλο το υλικό των φωτογραφιών και κυρίως τη Βασιλική Κουλουμπή που με τις ευρηματικές σκηνοθετικές της ιδέες, έδωσε άλλη πνοή στο έργο. Είμαι ευγνώμων. "
Νατάσσα Λούππου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου