Αυτές τις μέρες παρουσιάζετε την παράσταση «Καφενείο το επέκεινα» του Σπέγγου όπου ανεβαίνει για πρώτη φορά στο θέατρο. Πες μας δύο λόγια γι αυτήν.
Πράγματι, Το καφενείο το επέκεινα, του Μιχάλη Σπέγγου είναι ένα νεοελληνικό έργο που ανεβαίνει για πρώτη φορά στην ελληνική σκηνή. Πολλοί δεν γνωρίζουν τον φιλοσοφικό όρο επέκεινα όπως αποκαλείται και το καφενείο στον ομώνυμο τίτλο του. Πρόκειται για το μετά, το πέρα από δω, όπως αποκαλούν πολλοί μέσα από τις εμπειρίες που μας περιγράφουν. Η ήρεμη σχετικά και ρουτινιασμένη ζωή ενός ορεινού χωριού στην άκρη του πουθενά, ανατρέπεται όταν συμβαίνει ένα μεγάλο κακό και αλλάζουν όλα για όλους. Όσο κι αν περιμένουν κάποιοι βέβαια, ότι η παράσταση επειδή έχει να κάνει με τον θάνατο, θα είναι πολύ σοβαρή και δραματική, κάθε άλλο, εμπεριέχει πληθώρα κωμικών στοιχείων και καταστάσεων.
Πως προέκυψε η επιλογή του συγκεκριμένου έργου από την ομάδα Γέφυρα;
Είθισται οι επιλογές που κάνουμε ως Ομάδα 12 χρόνια τώρα, να προέχει ο κοινός σκοπός που είναι να μεταδώσουμε το μήνυμα που εμείς κάθε φορά θέλουμε. Όταν μου έγινε η πρόταση από τον Συγγραφέα να ανεβάσουμε το συγκεκριμένο έργο, δέχτηκα αμέσως γιατί σκέφτηκα ότι πέρα από το πρωτότυπο του θέματος, είχε να πει κάτι, στον καθένα από μας, δίνοντας ένα μήνυμα που αφορά τον καθένα.
Θα μας συστήσεις το ρόλο σου στην παράσταση;
Πρόκειται για τον ρόλο ενός Καφετζή που διατηρεί το ένα και μοναδικό καφενείο του χωριού στην μέση του πουθενά. Εκεί μέσα λοιπόν συμβαίνουν τα πάντα, όπως τα πάντα μπορούν να συμβούν σε μία μικρή αλλά και μια μεγάλη εξίσου κοινωνία. Τα ήθη τα ορεινά, η απιστία, το μέρος το μικρό και η κακιά στιγμή βεβαίως θα αποτελέσουν την αφορμή να ξεκινήσουν όλα στην πλοκή το έργου που γρήγορα ανατρέπεται και εναλλάσσονται οι ήρωες του έργου.
Πόσο απαιτητική ήταν η μεταφορά του έργου στη σκηνή και πως ήταν η συνεργασία σας με τον σκηνοθέτη Στέλιο Καλαθά;
Η μεταφορά του συγκεκριμένου έργου στη σκηνή, θα έλεγε κανείς ότι ήταν ιδιαίτερα απαιτητική και δύσκολη. Υπήρχαν πολλές στιγμές που κατά τη διάρκεια των προβών, πέρα από τις γνωστές δυσκολίες, προβληματιστήκαμε κατά πόσο θα ήταν εύκολα μεταφερόμενα στη σκηνή και πώς θα περάσουν στον θεατή. Ευτυχώς όμως με την έμπειρη και εύστοχη σκηνοθετική καθοδήγηση του Στέλιου Καλαθά, ξεπεράσαμε τα εμπόδια και υπερβήκαμε τις δυσκολίες που συχνά συναντούσαμε. Με τον Στέλιο Καλαθά πέρα από μια στενή φιλία που μας συνδέει χρόνια, έχουμε ξανασυνεργαστεί στο κομμάτι της διδασκαλίας μέσα από τη Συναισθηματική Διαλεκτική, μια μέθοδος που αναπτύσσει χρόνια τώρα με τεράστια απήχηση και επιτυχία.
Πιστεύεις πως το έργο «Καφενείο το επέκεινα» διαθέτει κάποια στοιχεία που αγγίζουν την πραγματικότητα;
Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Καίρια ζητήματα που αφορούν τον άνθρωπο, όπως είναι η ζωή και ο θάνατος, είναι δύο από αυτά που πραγματεύεται και το ίδιο το έργο μας σε 3 πράξεις. Η επιτυχία έγκειται στο γεγονός ότι ακροβατεί ανάμεσα στον ρεαλισμό και το μη πραγματικό τοπίο (Επέκεινα) με τέτοιο τρόπο, που δίνει στον κάθε θεατή την αίσθηση να το βιώσει και ο ίδιος, αν δεν το έχει βιώσει με αναμνήσεις φρέσκες σαν να συνεχίζεται ο ίδιος ο βίος.
Υπάρχει κάποιος ρόλος που ονειρεύεσαι να ερμηνεύσεις στο μέλλον;
Πολλοί είναι οι ρόλοι που ονειρεύομαι, όπως ονειρεύεται ο κάθε ηθοποιός. Το σίγουρο είναι ότι οι ρόλοι που αφορούν το παράλογο, μου προκαλούν τη περιέργεια να τους βιώσω και να τους εξερευνήσω ακόμα περισσότερο. Με πρωτομάστορα τον Μπέκετ, όλα του τα έργα αλλά και οι ρόλοι με ιντριγκάρουν να τους γνωρίσω και να μπω σε ένα κόσμο ολότελα διαφορετικό από αυτόν που βιώνουμε καθημερινά.
Επιμέλεια Γιάννης Σεβαστίκογλου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου