Οικογενειακό περιβάλλον, χημικές ουσίες, μουσικές, έρωτας και στο κέντρο ένας νέος άνδρας που ανυπομονεί να φθάσει στην κορυφή.Ελλάδα του 80. Μια ροκ συναυλία. Ο ήρωας θα ξεπεράσει τα όρια και θα αφήσει την τελευταία του πνοή πάνω στη σκηνή. Ποιος είναι; Τι ζητούσε από τη ζωή και πώς έφτασε εκεί; Στα τρία λεπτά που μεσολαβούν από τη ζωή στον θάνατο περνάει από μπροστά του όλη του η ζωή σαν ταινία του σινεμά.
'Ενα έργο γραμμένο με συγκίνηση και χιούμορ που αναζητά τα αίτια πίσω από τον πρόωρο θάνατο ενός ροκ ειδώλου.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Σκηνοθεσία: Γιάννης Καραχισαρίδης
Πρωταγωνιστούν : Αιμιλία Υψηλάντη,Γιώργος Ζιόβας, Βασίλης Παναγιωτίδης, Δήμητρα Βαμβακάρη, Έλια Βεργανελάκη
Σκηνικά Κοστούμια:Χριστίνα Κωστέα
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Boηθός σκηνοθέτη: Νίκη Σπανού
Φωτογραφίες- Video art:Γιάννης Βολιώτης
Video παράστασης: Διονύσης Σιδηροκαστρίτης
Επικοινωνία του θεάτρου ΑΡΓΩ: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου
Από Τετάρτη έως και Κυριακή στις 21:00
ΘΕΑΤΡΟ ΑΡΓΩ, Ελευσινίων 15, Αθήνα
Στάση Μετρό Μεταξουργείο
Τηλέφωνο : 210 5201684 ||www.argotheater.gr||https://www.facebook.com/argotheater||
https://instagram.com/argotheater
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
Γενική είσοδος:15 €
Μειωμένο:12 €
Προπώληση εισιτηρίων: viva.gr και στο ταμείο του θεάτρου.
Σκηνοθετικό σημείωμα:
Είναι πλέον κοινώς παραδεκτό ότι το Rock δεν είναι μόνο μουσική, αλλά και τρόπος ζωής. Ήταν η απάντηση στον καθωσπρεπισμό. Ένα κίνημα που εκφράστηκε μέσα από τη μουσική, αλλά ταυτόχρονα ήθελε να σπάσει τα δεσμά των κανόνων της καθημερινής ζωής. Τα «πρέπει» μιας κοινωνίας που κατακτούσε την ευμάρεια βρήκαν τον αντίλογο τους. Οι γενιές κυρίως του ΄60 και του ΄70 αναζήτησαν τα μονοπάτια ενός είδους κοινωνικής απελευθέρωσης. Αναζήτησαν μια ψυχαναλυτική ελευθερία. Απασφάλισαν με κάποιον τρόπο το υποσυνείδητο, αρνούμενοι να το καταπιέζουν. Οι ανοιχτές δυτικές κοινωνίες πολύ γρήγορα αποδέχτηκαν την αντιλογία των νέων και από τη δεκαετία του ΄80 το Rock έγινε πλέον mainstream. Αλλά το Rock, παρ’ όλη την ενσωμάτωση, παραμένει το σύμβολο του αντικομφορμισμού. Και χαρακτηρίζει όσους δεν βολεύονται με τα τετριμμένα και αναζητούν το νόημα σε πιο δύσβατες διαδρομές.
Το έργο της Λείας Βιτάλη επιδιώκει να εξερευνήσει αυτόν τον κόσμο, τον κόσμο του Rock. Είναι εμπνευσμένο από την προσωπικότητα του Παύλου Σιδηρόπουλου που ήταν το κατ’ εξοχήν rock symbol της δεκαετίας του ΄80. Αλλά το έργο δεν αποθεώνει το σύμβολο, ψάχνει τον ίδιο τον άνθρωπο. Μέσα από γεγονότα, συγκρούσεις, πίκρες και χαρές. Μέσα από μια απλή ιστορία. Το έργο αποκαλύπτει ότι ο αντικομφορμισμός δεν είναι μια ξένοιαστη λεωφόρος, αλλά ένα στοίχημα που χάνεται και κερδίζεται την κάθε στιγμή. Κι ότι η καθημερινή αντίσταση στη συνηθισμένη καθημερινότητα είναι μια περιπέτεια. Ένα βάρος που πότε μπορείς και το σηκώνεις και πότε υπερισχύει της δικής σου αντοχής.
Το έργο εστιάζει και στο βασικό τοπίο της σύγκρουσης, που ήταν η οικογένεια. Την εποχή που το Rock εισέβαλε στη ζωή των νέων προκάλεσε μια έντονη ενδοοικογενειακή διαμάχη κι αυτό που σήμερα ονομάζουμε «σύγκρουση γενεών» με τίποτα δεν μοιάζει με τη φωτιά που ξεπήδησε από την εξέγερση του Rock. Οι προηγούμενες γενιές που βγήκαν από την καταστροφή του τελευταίου μεγάλου πολέμου, προσπάθησαν μέσα από τα ερείπια να προσεγγίσουν την ευμάρεια. Την ήσυχη και τακτοποιημένη ζωή. Και κάπου εκεί ήρθε η ανήσυχη νεολαία του ΄60 και του ΄70 να ξεθεμελιώσει αυτές τις αρχές κι αυτές τις επιδιώξεις. Η Λεία Βιτάλη στο έργο της ξεδιπλώνει την οικογένεια του εξεγερμένου. Και καταγράφει τις αγωνιώδεις στιγμές, όπου και οι δύο γενιές, δεν συγκρούονται μόνο, αλλά προσπαθούν να προσεγγίσουν η μία την άλλη. Προσπαθούν να καταλάβουν τι ακριβώς συμβαίνει.
- Γιάννης Καραχισαρίδης- σκηνοθέτης
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου