Ο ηθοποιός Βαγγέλης Παπαδάκης με αφορμή την παράσταση "Μεταγωγή" μιλάει στο Theater Stage για το ρόλο του και για το κείμενο του Γιώργου Βέλτσου.Μας περιγράφει τη συνεργασία του με τη σκηνοθέτη Χρύσα Καψούλη και την απόφασή του να ακολουθήσει το όνειρό του και να ασχοληθεί με την υποκριτική.
Πρωταγωνιστείτε στην παράσταση "Μεταγωγή" στο Small Argo. Πως θα περιγράφατε τον ήρωα τον οποίο υποδύεστε;
Ένας άνθρωπος σε στιγμή καμπής. Φορέας της Ιστορίας της Αριστεράς με αγώνες, σφαγές, φυλακή και εξορία που υπερασπίστηκε μέχρι τελευταίας ρανίδας την ιδέα της ελευθερίας και της δικαιοσύνης και φτάνει στο σήμερα να αναμετριέται με το παρελθόν του αλλά και το παρόν και το μέλλον του όταν αυτά μεταξύ τους πλέον συγχέονται. Εκεί βλέπει προδοσία και ματαίωση. Πεισματικά αυτοεξορίζεται, φυλακίζεται στο σπίτι του όπου μέσα από τα βιβλία προσπαθεί να σταθεί όρθιος. Και σε αυτή την φυλακή όμως “δεν έχει καταργηθεί ο θάνατος”. Σχεδιάζει λοιπόν την εκτέλεσή του ίδιου και της πιστής συντρόφου του.
Πως είναι η συνεργασία σας με τη σκηνοθέτη Χρύσα Καψούλη;
Εδώ τώρα θα πλέξω εγκώμια για την Χρύσα Καψούλη. Συνεργαστήκαμε πρώτη φορά επαγγελματικά και θα έλεγα οτι επικοινωνήσαμε σε ένα επίπεδο μη λεκτικό. Δεν κάναμε ποτέ καμία ανάλυση κειμένου αλλά μας ενέταξε απευθείας, εμάς του ηθοποιούς, σε ένα ποιητικό τρόπο δουλειάς όπου μέσα από λέξεις, ταινίες, πίνακες, αρχιτέκτονες, βιώματα μας καθοδήγησε στην σύνθεση της παράστασης. Δούλεψε με το συνειδητό και τουποσυνείδητο του καθενός μας. Κι εγώ αφέθηκα τελείως σε αυτό σαν μαριονέτα στα χέρια της να ανασύρει από μέσα μου οτι μπορεί. Η Χρύσα δίνει τέτοια σκηνική ελευθερία στον ηθοποιό που πολλές φορές προκαλεί φόβο. Την θαυμάζω και την εκτιμώ βαθιά όχι σαν σκηνοθέτιδα μόνο αλλά σαν καλλιτέχνη που λατρεύει τους ηθοποιούς. Επίσης έστησε μια υπέροχη ομάδα συντελεστών και οι ηθοποιοί Μυρτώ Ρήγου, Χρήστος Κίτσιος καιΕμμανουέλα Κοντογιώργου- Οικονόμου συναντιόμαστε κάθε φορά στην σκηνή με πολύ αγάπη και σεβασμό.
Αντιμετωπίσατε δυσκολίες στο κείμενο του Κύριου Γιώργου Βελτσου;
Οφείλω να ομολογήσω πως όχι τόσες όσες θα περίμενα. Η Χρύσα στην δεύτερη πρόβα μας είπε “ωραία διαβάσατε το κείμενο ανεβείτε τώρα και αρχίστε να κάνετε”. Και έτσι αρχίσαμε όντως να κάνουμε και τα πράγματα μας αποκαλύπτονταν μέσα από την δράση μέσα από το σώμα και όχι εγκεφαλικά. Έτσι κατανόησα το έργο του Βέλτσου. Μέσα από το σώμα και την ψυχή. Έκλαψα πολύ στις πρόβες μιλώντας το κείμενο του, χωρίς να ξέρει γιατί. Και το εμπιστεύτηκα. Κατάλαβα πολύ γρήγορα πόσο σημαντικό έργο έχω να υπερασπιστώ και πόσο τυχερός είμαι που βρίσκομαι στα χέρια της Χρύσας. Κανείς δεν θα μπορούσε να δουλέψει το έργο αυτό τόσο καλά όσο η ίδια. Γιατί η Μεταγωγή είναι πάνω από όλα μια ποιητική κατάδυση στην πολυπλοκότητα του ανθρώπινου ψυχισμού όταν δεν έχει μείνει πια τίποτα από όπου να πιαστείς.
Πότε και πώς μπήκατε επαγγελματικά στο χώρο του Θεάτρου;
Ενώ σπούδαζα αρχιτεκτονική στην Γαλλία, αποφάσισα οτι θα πραγματοποιήσω το όνειρό μου. Άρχισα να ψάχνω τις δραματικές σχολές στο Παρίσι . Πέρασα σε μια καλή σχολή μετά όμως ήθελα να κάνω θέατρο στην γλώσσα μου και έδωσα εξετάσεις στο Εθνικό αλλά δεν πέρασα και έτσι βρήκα το Θέατρο των Αλλαγών και πολλούς σημαντικούς δασκάλους και φίλους εκεί και ξεκίνησα την επαγγελματική μου σταδιοδρομία με μια devised παράσταση της Άννας Τσίχλης που κάναμε στον Τεχνοχώρο Υπό Σκιάν και στην συνέχεια με μια ομάδα που στήσαμε μαζί με την Βίκυ Μαστρογιάννη, την ομάδα 7.
Ποιά ερεθίσματα σας εμπνέουν δημιουργικά στην εξέλιξή σας ως ηθοποιός;
Οι άλλοι καλύτεροι ηθοποιοί από εμένα. Οι ταινίες. Η μουσική. Η τέχνη γενικότερα. Η καθημερινότητα γύρω μου. Οτιδήποτε μπορεί να επιδρά στον εσωτερικό μου κόσμο και να με δονεί. Να ενεργοποιεί την ανάγκη μου να μιλήσω, να εκφραστώ.
Έχετε σχεδιάσει κάποια επόμενα επαγγελματικά βήματα;
Αυτή την στιγμή ξεκινάω πρόβες για ένα άλλο μεγάλο θεατρικό εγχείρημα, το Angels in America τουTony Kuschner μια πολύωρη παράσταση που θα ανέβει στο θέατρο Χώρος μετά το Πάσχα. Πολύ αγωνία!!!
Του Γιάννη Σεβαστίκογλου
Δείτε πληροφορίες για τη "Μεταγωγή" εδώ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου