Πείτε μας δυο λόγια για το νέο σας βιβλίο «Αλεξάνδρεια».
Το βιβλίο αφηγείται την ιστορία δυο γυναικών με μεγάλη εμφανισιακή ομοιότητα και εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα, οι οποίες ζουν στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1948. Από τη μία η διάσημη κληρονόμος Ισιδώρα Κοσμίδη και από την άλλη η άγνωστη Ραλλού που μοιάζει να έχει εμφανιστεί από το πουθενά. Η δεύτερη θα προσπαθήσει να καπηλευτεί τη ζωή και την ταυτότητα της πρώτης με ολέθρια αποτελέσματα. Στο πλευρό τους στέκονται δυο πανάρχαιες φατρίες που γεννούν τις πιο δυνατές μάγισσες της Αιγύπτου, η Φατρία του Κύκνου που αγαπά την αλήθεια και το φως και η Φατρία του Δράκου που πορεύεται στο σκοτάδι. Φίλτρα, ξόρκια, πανάρχαια λόγια, μαγικά και λιώματα γίνονται ισχυρά όπλα σε έναν αγώνα επικράτησης και επιβίωσης. Παρακολουθούμε την πορεία αυτών των δυο γυναικών από την Αλεξάνδρεια στην Αθήνα της δεκαετίας του ’60 και την τελική τους αναμέτρηση.
Γιατί ούτε η Αλεξάνδρεια αλλά ούτε και η Αθήνα τις χωρούν και τις δυο. Γιατί τελικά πρέπει να μείνει μόνο μία!
Το βιβλίο σας έχει κεντρικό άξονα τη μοίρα και τη μαγεία. Πιστεύετε σε αυτά;
Όσον αφορά τη μοίρα εδώ μάλλον αγγίζουμε υπέρλογα θέματα και σκέφτομαι πως ο ανθρώπινος νους είναι πολύ πεπερασμένος για να τα συλλάβει και να τα εξηγήσει. Ποιος γνωρίζει αν υπάρχει μια ήδη προδιαγεγραμμένη ατραπός κι εμείς έχουμε την ελεύθερη επιλογή να πάρουμε την αριστερή ή τη δεξιά στροφή; Ποιος γνωρίζει πως γίνεται στην πραγματικότητα το στήσιμο της σκακιέρας; Λυπάμαι που δεν έχω μια πιο ξεκάθαρη απάντηση, αλλά την ψάχνουν οι διανοητές αιώνες τώρα.
Όσον αφορά τη μαγεία, το θέμα δεν είναι τι πιστεύω εγώ, αλλά πόσο πολύ επηρεάζει τον άνθρωπο. Είναι εκείνο το κομμάτι της λαογραφικής παράδοσης που ασκεί τόσο έντονη επιρροή στη λαϊκή συνείδηση, ώστε μεταφέρεται ατόφιο από γενιά σε γενιά μέσω κάποιων λίγων μυημένων. Για το συγκεκριμένο βιβλίο μελέτησα πολύ σχετικά με αυτό το θέμα και συνομίλησα με διάφορους ανθρώπους. Σκοπός μου δεν ήταν να κρίνω τα όσα διάβαζα ή άκουγα αλλά να δημιουργήσω έναν ανάγλυφο κόσμο στο χαρτί.
Στο βιβλίο σας τονίζετε την ξεχωριστή ομορφιά της Αλεξάνδρειας. Την έχετε επισκεφτεί;
Η Αλεξάνδρεια είναι στην πραγματικότητα μια έμμεση πατρίδα για μένα, η γενέτειρα της μητέρας μου και η πόλη όπου έζησε την πρώτη εικοσαετία της ζωής της. Στο σπίτι μας εκτός από τα ελληνικά ακούγονταν και αραβικά και στο τραπέζι μας υπήρχαν συχνά φαλάφελ, μολοχία και μπαμπα γκανούς. Έχω ακούσει πάμπολλες ιστορίες από τη γιαγιά και τη μητέρα μου, έχω ανεβεί μαζί τους τα σκαλάκια του Κομ Ελ Ντικ, έχω περπατήσει στο Καρτιέ Γκρεκ, έχω ψωνίσει στη Σερίφ Πασά, έχω φάει τις υπέροχες πάστες του Delices και τις σοκολάτες του Baudrot, έχω γευματίσει στου Παστρούδη, έχω κάνει μπάνιο στο Άγκαμι και στο Σίντι Μπισρ, έχω διασκεδάσει στο καζίνο του Σαν Στέφανο. Όλα αυτά βέβαια είναι δικά τους βιώματα και ακούσματα, που όμως έγιναν και δικά μου μέσω των ιστοριών τους. Δεν έχω επισκεφτεί την Αλεξάνδρεια εδώ και κάμποσα χρόνια και είχα προγραμματίσει να το κάνω κατά τη διάρκεια της συγγραφής του βιβλίου, όμως δεν τα κατάφερα λόγω της πανδημίας. Υπήρξαν όμως πολύ αγαπημένοι φίλοι που έζησαν και ζουν στην Αλεξάνδρεια και με βοήθησαν ιδιαίτερα, λύνοντας κάθε απορία μου για την αγαπημένη πόλη. Νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη και τους ευχαριστώ ονομαστικά στο βιβλίο.
Έχετε κάποια προτίμηση σε συγκεκριμένου είδους βιβλία για την ανάγνωσή τους;
Διαβάζω τα πάντα ανάλογα με τη διάθεση, τη στιγμή και το βαθμό της κόπωσης μου. Αδιαπραγμάτευτο κριτήριο για την επιλογή μου όμως είναι κάθε βιβλίο να είναι συνεπές στο είδος του και να χαρακτηρίζεται από ποιότητα και ισορροπία.
Υπάρχει κάποιος ήρωας των βιβλίων σας στον οποίο βρίσκουμε στοιχεία του εαυτού σας;
Έχω πολύ στενή σχέση με τους ήρωες των βιβλίων μου. Κατά τη διάρκεια της συγγραφής θα έλεγα πως λειτουργώ κάπως σαν ηθοποιός, ενδύομαι τα ιμάτιά τους, μπαίνω στα παπούτσια τους, νιώθω στο στήθος μου το χτύπο της καρδιάς τους, γίνομαι ένα μαζί τους. Συνειδητά δεν αποτυπώνω κομμάτια μου, όμως είναι πολύ φυσικό μέσα από αυτή την πολύ στενή διάδραση να περνάει σε εκείνους και μια πνοή από τη δική μου αύρα. Ίσως διακριτικά, ίσως ανεπαίσθητα, ίσως σε κάποιους περισσότερο και σε άλλους λιγότερο. Ακόμα και σε εκείνους τους χαρακτήρες με τους οποίους μου είναι ιδιαίτερα δύσκολο να συντονιστώ… όπως αυτός της Ραλλούς.
Ετοιμάζετε κάποιο νέο μυθιστόρημα αυτή την περίοδο;
Μια ιστορία σε ένα υπέροχο περήφανο νησί που ευωδιάζει αλμύρα και Ελλάδα. Μια ιστορία που με κρατά ξάγρυπνη τα βράδια να τη σκέφτομαι. Μια ιστορία όπου τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Περισσότερα σύντομα!
Δείτε πληροφορίες για το βιβλίο εδώ
Επιμέλεια Μαρία Κωνσταντακοπούλου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου