Κωνσταντίνος Σωτηριάδης "Η αγάπη μου για το κείμενο και τον κόσμο του και η τάση μου να το σκέφτομαι και να το «σκηνοθετώ» μέσα στο κεφάλι μου για χρόνια με οδήγησε στην επιλογή του Κοριολανού"

                                                           

Ο Κωνσταντίνος Σωτηριάδης φέτος πρωταγωνιστεί στη παράσταση Κοριολανός που ανεβαίνει στο Ρεκτιφιέ-Κέντρο Έρευνας παραστατικών τεχνών.Επίσης έχει αναλάβει τη σκηνοθεσία και την διασκεύη του συγκεκριμένου έργου. Μας μιλάει για τον ρόλο του στη παράσταση αλλα και την συνεργασία του με τα άλλα μέλη της θεατρικής ομάδας Σιμουλτανέ.

Τη φετινή σεζόν συμμετέχεις στην παράσταση «Κοριολανός», στο θέατρο Ρεκτιφιέ.Πες μας δυο λόγια για το έργο.

Είναι μια δουλειά που την αγαπώ πολύ, την πρότεινα στην Νεφέλη που είναι η συνεργάτης και συνδημιουργός μου στην ομάδα και πέσαμε με τρομερή όρεξη και αγάπη πάνω στο κείμενο του Σαίξπηρ. Είναι μια υπέροχη ιστορία που μας παρέσυρε σ’ έναν απίστευτο ποταμό συναισθημάτων και εμπειριών.

Θα μας συστήσεις τον ρόλο που ερμηνεύεις στην παράσταση;

Εγώ ερμηνεύω τον Κάιο Μάρκιο Κοριολανό. Έναν άντρα που σφυριλατήθηκε στην μάχη, μετράει μόνο νίκες και κάθε νίκη είναι και μια πληγή στο σώμα του. Ο Κοριολανός γνωρίζει τα παιδιά της μάχης αλλά δεν γνωρίζει την πολιτική, δεν είναι ικανός να χτίσει τον πολιτικό του εαυτό. Μοιάζει με παιδάκι που δεν μπορεί να κοινωνικοποιηθεί μαζί με άλλα παιδάκια.

Πόσο επίκαιρο είναι το συγκεκριμένο έργο του William Shakespeare;

Όπως όλα τα καλά κείμενα στο θέατρο έτσι και ο Κοριολανός εξετάζει κάποιες πανανθρώπινες αλήθειες, κάποιες εμπειρίες κάποια μοτίβα. Ό,τι βλέπουμε στον Κοριολανό, έχει συμβεί στο παρελθόν, θα συμβεί στο μέλλον και ήδη συμβαίνει γύρω μας. Οι φιλοδοξίες του, η αλαζονεία της τάξης του και η προδιαγεγραμμένη πορεία του είναι καταστάσεις που επαναλαμβάνονται στην ιστορία.

Τι ήταν αυτό που σε οδήγησε στην επιλογή του "Κοριολανού";

Η αγάπη μου για το κείμενο και τον κόσμο του και η τάση μου να το σκέφτομαι και να το «σκηνοθετώ» μέσα στο κεφάλι μου για χρόνια με οδήγησε σε αυτήν την επιλογή.

Κωνσταντίνε, υπάρχει κάποιος ρόλος που ονειρεύεσαι να ερμηνεύσεις στο μέλλον;

Δεν σκέφτομαι ακριβώς ρόλους, σκέφτομαι κυρίως καταστάσεις που μπορεί να βρεθεί ένας χαρακτήρας. Καταστάσεις πέρα απ’ τις καθημερινές. Τώρα αν με ρωτάτε για πολύ φανταστικά σενάρια και ταινίες, θα ήθελα να ήμουν ο Spider Man.

Πώς είναι η συνεργασία σου με τα άλλα μέλη της θεατρικής ομάδας Σιμουλτανέ;

Με τα παιδιά η αλήθεια είναι πως αγχώθηκα. Ήθελα να μην επιβάλλω τίποτα και παράλληλα όμως να κρατήσω την αισθητική μου ακέραιη χωρίς εκπτώσεις και νομίζω το καταφέραμε κυρίως επειδή η Νεφέλη, ο Αντρέας, η Ειρήνη και ο Ορφέας είναι υψηλού επιπέδου ηθοποιοί και άνθρωποι. Καλές είναι οι ιδέες που μπορεί ένας σκηνοθέτης να φέρει αλλά οι ηθοποιοί βάζουν ζωή στο έργο.

Τι σε γοητεύει και τι σε απογοητεύει στο χώρο του θεάτρου;

Οι άνθρωποι είναι το πιο γοητευτικό και συνάμα το πιο απογοητευτικό πράγμα στο θέατρο.

Επιμέλεια: Ιωάννης Σεβαστίκογλου