Είδαμε την παράσταση "Συνέβη στο Monterey" στο Θέατρο Μικρό Χορν

Το νέο έργο του Άκη Δήμου "Συνέβη στο Monterey" ανεβαίνει στο Θέατρο Μικρό Χορν σε σκηνοθεσία του Τάκη Τζαμαργιά.

Δύο γυναίκες ,μία μανικιουρίστα και μία γνωστή ηθοποιός γνωρίζονται για πρώτη φορά στις τουαλέτες ενός πολυτελούς εστιατορίου. Εκεί μέσα βρίσκουν καταφύγιο η μία στην άλλη, γίνονται φίλες και ανοίγουν την καρδιά τους ψάχνοντας η καθεμία το στήριγμά της. Σε ένα ιλουστρασιόν περιβάλλον οι αναμνήσεις έρχονται στην επιφάνεια και τα μεταξύ τους όρια καταρρέουν.

Η Λυδία Φωτοπούλου ενσαρκώνει τη Λητώ Χανδρή, γνωστή ηθοποιό της τηλεόρασης η οποία βρίσκεται στο εστιατόριο με τον παραγωγό της με σκοπό να την ενημερώσει σχετικά με την πρόωρη λύση του συμβολαίου τους. Κομψή μέσα στο βραδινό vintage φόρεμά της και αγέρωχη διατυμπανίζει από την αρχή τον εσωτερικό αναβρασμό της. Η ηθοποιός αποτυπώνει έξοχα ερμηνευτικά τον εσωτερικό κόσμο μιας διάσημης και επιτυχημένης γυναίκας με έντονο ταπεραμέντο προσδίδοντας τη δυναμική που αρμόζει στο ρόλο και αναδεικνύοντας τη σκληρότητα και την ψυχρότητα της.

Η Γαλάτεια έχει επισκεφτεί το εστιατόριο μαζί με τον σύζυγό της με αφορμή την επέτειό τους. 

Η Καίτη Κωνσταντίνου κοιτάζει αβίαστα την ηρωίδα της και ξεχύνεται σαν χείμαρρος στη σκηνή γεμίζοντάς την με την κίνηση και την ενέργεια της. Αναπτύσσει μία γυναίκα καταπιεσμένη που κραυγάζει τη δυστυχία στην οποία έχει περιπέσει, και μοιάζει να μαραίνεται σιγά σιγά, όμως προσπαθεί να αντιμετωπίσει τα γεγονότα της ζωής της με ευφορία και έναν ανειλικρινή ενθουσιασμό.

Τη σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει ο Τάκης Τζαμαργιάς. Διεισδύει στις ουσιαστικές γραμμές του έργου και ανιχνεύει σε βάθος τους χαρακτήρες ξετυλίγοντας τους με έναν τρόπο ήσυχο και συνάμα καυστικό. Δημιουργεί μια σκηνική πραγματικότητα καθοδηγώντας την παράσταση με γνώμονα την οδυνηρή αλήθεια χωρίς υπερβολές και άσκοπα τεχνάσματα.

Τα σκηνικά που επιμελήθηκε ο Γιώργος Θεοδοσίου και οι φωτισμοί του Χάρη Δάλλα δημιουργούν το ιδεώδες περιβάλλον και τα κουστούμια της Έλλης Εμπεδοκλή εντοπίζουν επακριβώς την υπόσταση των χαρακτήρων.

Δύο γυναίκες ανεπαρκείς που περιμένουν κάτι άλλο, καλύτερο να έρθει στη ζωή τους προσδοκώντας να βρουν κάτι από τον χαμένο τους εαυτό. Μία παράσταση υψηλής αισθητικής που εμβαθύνει στην ανάγκη του ανθρώπου για μια συμπαράσταση, μία φιλία με ουσία και αλληλοεκτίμηση.

Γράφει ο Γιάννης Σεβαστίκογλου

Δείτε πληροφορίες για την παράσταση εδώ