Είδαμε το "BARDO - Η Θιβετιανή Βίβλος των Νεκρών" σε μια επικαιροποιημένη χοροθεατρική τελετουργική εκδοχή με τη βοήθεια τής Τεχνολογίας σύγχρονων οπτικοακουστικών μέσων στο Bios

Σκέφτομαι συχνά πως χάρη στην Πληροφορική, η διάχυση τής Γνώσεως είναι περισσότερο εύκολη παρά ποτέ. Η έκταση δεν ακυρώνει το βάθος, αφού έγκειται στην ελεύθερη βούληση τού κάθε νοήμονος όντος να σκάψει όπου νομίζει ότι θα ανασύρει πολύτιμες θύμησες για το ανθρώπινο είδος γενικότερα, αλλά και για όλα τα άλλα έμψυχα.

Μελέτησα την Αιγυπτιακή και την Θιβετιανή Βίβλιο των νεκρών, διάβασα το έπος των Μάγια «Βου’ Πε», ζήτησα να γνωρίσω τον ινδουισμό, τον βουδισμό, τους σούφι, τους προσωκρατικούς φιλοσόφους, τον Ευριπίδη, τη Σαπφώ, τον Καβάφη.

Απ’ όλους αυτούς τούς κυριολεκτικούς φωστήρες ο πλέον κοντινός Πνευματικός Διδάσκαλος με τις σοφές απλές συμβουλές είναι ο Μεγάλος Αλεξανδρινός Ποιητής με συνεπίκουρό του τον στοχαστή Ποιητή Γιώργο Σεφέρη.

«Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου…» (Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗΣ, «Ιθάκη» [1911]).

Αυτό ακριβώς λέει και η Θιβετιανή Βίβλος των Νεκρών: το νοητικό σώμα τού άρτι αποβιώσαντος βιώνει πολλαπλές, αλλεπάλληλες προβολές τής δικής του ατομικής ψυχής που συγκοινωνεί φυσικά υπογείως με το Συλλογικό Ασυνείδητο.

Ο Μάγος Χουάν τού Καστανέδα λέει πως την ώρα τού θανάτου ένας αετός έρχεται και παίρνει από το στόμα μας το διαμαντάκι τής γήινης περιπέτειας τού πνεύματός μας.

Ο Πλάτων διατείνεται πως η γνώσις είναι ενθύμησις. Οι σούφι περιστρέφονται γύρω από τον εαυτό τους και γύρω από το Ήλιο τον Νοητό…

Τελικά, το Ύστατον Φάος είναι αυτό που θα μας πυραναλώσει, εάν κι εφ’ όσον δεν τον φοβηθούμε, εάν δεν τρομάξουμε να εκθέσουμε τα μύχια τής ψυχής μας, εάν αρνηθούμε να βγάλουμε τα άπλυτά μας στη φόρα. Όμως «ουδέν κρυπτόν υπό τον Ήλιον» και «δεν μπορείς να κρύψεις το Φως κάτω από το χαλί».

Εμείς, οι ταπεινοί άνθρωποι, στρουθοκαμηλίζουμε κρύβοντας το κεφάλι μας στην καυτή άμμο, όμως τα αχαμνά μας είναι σε κοινή θέα!!! Ακριβώς όπως ο μωροφιλόδοξος πίθηκος που αποκαλύπτεται κάθε φορά που επιμένει να αναρριχηθεί ψηλότερα…

Είμαστε οι επιθυμίες μας, είμαστε οι επιλογές μας. Κι αυτές ακριβώς τις ανικανοποίητες ορέξεις, το μίσος, την οργή, την μνησικακία κουβαλάμε νομοτελειακά στην άλλη πλευρά. Κι αν θέλουμε να ξεφύγουμε από το Darma, τον εφιαλτικό Τροχό των Επαναγεννήσεων πρέπει να σταθούμε αδιάφοροι, απαθείς, τόσο απέναντι στις χαρές όσο κι έναντι τής θλίψης μας.

Η χριστιανική «χαρμολύπη» ας είναι ο οδηγός μας.

Είτε μιλάμε για μετενσάρκωση, μετεμψύχωση, ανάσταση, επαναγέννηση, κυκλικό χρόνο, εξ-έλιξιν… είτε μιλάμε απλώς για τα Ελευσίνια ή τα Καβείρια ή τα Ορφικά Μυστήρια…. Ο κοινός τόπος όλων αυτών των θεωριών, των δοξασιών, των αυτοεπαληθευομένων προφητειών είναι η ανάγκη τής Συλλογικής Πανανθρώπινης Ψυχής για Ελευθερία, για Δικαιοσύνη, για Ισότητα, για Ισονομία, για Αδελφοσύνη, για συμφιλίωση με τη Μάννα Γαία.

Η γιαγιά μου προσευχόταν στην προ-Ολύμπια Νέμεσιν, που την φοβόταν ακόμα και ο Δίας.

Σήμερα, στην Τρίτη δεκαετία τού εικοστού πρώτου αιώνα, ας χρησιμοποιήσουμε την Τεχνολογία προκειμένου να σπάσουμε τα δεσμά τής Άγνοιάς μας.

Προκαταλήψεις, προκατασκευασμένες ιδέες και δεισιδαιμονίες δεν θα αγγίξουν το ανύπαρκτο «θυμικό» των «έξυπνων μηχανών». Ας γίνουμε εξυπνότεροι από τα κατασκευάσματά μας!!!

Καλοστημένη παράσταση, τελετουργική, με ονειρικές βιντεοπροβολές που μας υπνώτιζαν. Η σωματική χοροθεατρική έκφραση, ο υπόγειος κατανυκτικός χώρος τού Bios, τα θυμιάματα, η καλή παρέα προσεκτικών κατανυκτικών επαρκών θεατών… μάς μύησαν σε μια ξεχασμένη Γνώση, αποθηκευμένη όμως ασφαλώς στα κύτταρά μας, που θυμούνται την προτέρα παραδείσια ευδαιμονία.

Η Νήσος των Μακάρων μας περιμένει, εάν εξαλείψουμε από επάνω μας τα τελευταία ίχνη των πιθηκοειδών θηλαστικών, αιλουροειδών με φερσίματα ερπετών, πτηνών που δεν ξέρουν μήτε να πετάνε μήτε να τραγουδάνε, τζιτζικιών που δεν θέλουν να εργάζονται και μυρμηγκιών που δεν κατέχουν από μελωδία ψαλτική…

Η ουράνια υμνωδία θυμίζει στην ψυχή την θεία καταγωγή της, τον Θείο Σπινθήρα που περιμένει να ενεργοποιηθεί εντός μας. Εκτός όμως από το νοητικό σώμα, υπάρχει και το πυρικό, το «βουδικό», το αιθερικό διπλό… και πολλά άλλα άρρητα, πλην όμως προσβάσιμα.

«Ζητήσετε και θα σας δοθεί».

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΙΣ ΝΕΕΣ ΨΑΓΜΕΝΕΣ ΧΟΡΟΘΕΑΤΡΙΚΕΣ, ΜΟΥΣΙΚΕΣ, ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ, ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΣΕ ΈΝΑ ΥΛΙΣΤΙΚΟ ΤΕΛΜΑ ΠΟΥ ΚΑΤΕΛΗΞΕ Ο ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΟΣ ΥΠΕΡΦΙΑΛΟΣ ΑΛΑΖΟΝΙΚΟΣ ΚΟΝΤΟΘΩΡΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΜΑΣ. ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΌΛΟΙ/ΟΛΕΣ ΜΕ ΌΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΣΟΥΜΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.

Οι παλαιές θρησκείες χρειάζονται ανανέωση εάν θέλουν να αντέξουν την κβαντομηχανική λαίλαπα. Κι ο προσηλυτισμός είναι απηρχαιωμένη πρακτική. Τα σύγχρονα ελεύθερα όντα δεν θέλουν, δεν αντέχουν, δεν ανέχονται χαλινούς και παρωπίδες…

Η Θρησκεία λειτούργησε ίσως ως «όπιο τού λαού», όμως σήμερα κανείς λογικός άνθρωπος δεν θέλει εξαρτήσεις, παυσίπονες, παυσίλυπες, ατελέσφορες. Σε μια υφήλιο που δονείται, σε έναν κόσμο που καταρρέει εξελισσόμενος… οφείλουμε να μην είμαστε μισαλλόδοξοι.

«Πάντα ανοιχτά, πάντα άγρυπνα, τα μάτια της ψυχής μου» (Διονύσιος Σολωμός, Εθνικός και Παγκόσμιος Διδάσκαλος Ελευθερίας).

Γράφει ο ποιητής, θεατρολόγος, μεταφρασεολόγος και κριτικός

Κωνσταντίνος Μπούρας.