Είδαμε την παράσταση "Τζάσμιν" στο Θέατρο Διάνα

Το Theater Stage είδε την παράσταση "Τζάσμιν" στο Θέατρο Διάνα με την Ελένη Ράντου και σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή που μετά την μεγάλη περσινή επιτυχία θα παίζεται και φέτος για δεύτερη χρονιά.
Ο τίτλος Τζάσμιν μας φέρνει στο νου την οσκαρική ταινία του Γούντυ Άλεν "Blue Jasmin". Το κείμενο όμως,είναι διασκευασμένο από την Ελένη Ράντου και τον Βαγγέλη Χατζηνικολάου σε μια μεταφορά με δικό της χαρακτήρα και ύφος, προσαρμοσμένο χιούμορ στα ελληνικά  δεδομένα, διατηρώντας  την πλοκή και τους χαρακτήρες του πρωτότυπου, καθώς και τις μεταξύ τους σχέσεις.

Η υπόθεση του έργου εγείρει πολλά ερωτήματα για την ζωή, τον έρωτα, την προδοσία, την απάτη, τις διαφορές των κοινωνικών τάξεων.Είναι η ιστορία μιας γυναίκας, που εθελοτυφλούσε στο γάμο της και πλήρωσε σκληρό τίμημα. Η Τζάσμιν ζει στη Ν. Υόρκη και είναι παντρεμένη με το χρηματιστή Αλ. Η γεμάτη αυταπάτες, άνετη και μέσα στα πλούτη ζωή της,  θα τελειώσει ξαφνικά, όταν ο άντρας της θα την μπλέξει σε οικονομικά σκάνδαλα και θα την παρατήσει αφού την έχει απατήσει. Ο ίδιος θα βρεθεί στη φυλακή και εκεί θα αυτοκτονήσει.Η ηρωίδα, χωρίς να έχει άλλη διέξοδο καταφεύγει στο φτωχικό σπίτι της αδελφής της, σε μια λαϊκή γειτονιά του Σαν Φρανσίσκο.Είναι έτοιμη να παντρευτεί τον Τσίλυ, ένα λαϊκό τύπο και κοινωνικά κατώτερο -κατά τη γνώμη της Τζάσμιν- και η μεταξύ τους αντιπάθεια, δημιουργεί διαρκείς και αναπόφευκτες συγκρούσεις. Δυο τάξεις, δυο κοινωνικοί κόσμοι έρχονται σε αντιπαράθεση και εκθέτουν τις διαφορές τους.Κάποια στιγμή η Τζάσμιν θα γνωρίσει ένα καινούργιο έρωτα, στα μέτρα της πάντα, τον διπλωμάτη Ντουάιτ. Το ειδύλλιο ναυαγεί, καθώς η σχέση τους ήταν πάλι στηριγμένη σε μυστικά και ψέματα. Οδηγείται σε αδιέξοδο και την κυριεύει η τρέλα. Μη μπορώντας να αποδεχτεί την πραγματικότητα και να ξεφύγει από τον κόσμο, που νομίζει, ότι της ταιριάζει, καταρρακωμένη και σε πλήρη σύγχυση βρίσκεται στο αεροδρόμιο. Φεύγει;...Για πού;...άγνωστο.

Ο Σταμάτης Φασουλής με την σκηνοθεσία του, προσπαθεί να στήσει το πορτραίτο μιας νευρωτικής γυναίκας, που βυθίζεται όλο και περισσότερο στους λαβύρινθους της τρέλας, γιατί δε μπορεί να συμβιβάσει το παρελθόν με το παρόν, το όνειρο που ζούσε με τη σκληρή πραγματικότητα και αλήθεια. Τα ευρηματικά και έξυπνα στημένα περιστροφικά σκηνικά της Μαγιού Τρικεριώτη βοηθούν και εξυπηρετούν την σκηνοθεσία. Έτσι γίνεται εύκολα η εναλλαγή των δύο κόσμων της ηρωίδας, αλλά και του διαφορετικού χρόνου, παρόντος παρελθόντος , προσδίδοντας ρεαλισμό και αρμονική ροή στην παράσταση.

Η Ελένη Ράντου ως Τζάσμιν αναλαμβάνει το δύσκολο ρόλο όχι μόνο να αναμετρηθεί με τη βραβευμένη με όσκαρ Κέιτ Μπλάνσετ, αλλά και με τις δυσκολίες που επιβάλλει η θεατρική σκηνή. Θα πρέπει να αλλάζει όχι μόνο εμφάνιση, αλλά ύφος και συναίσθημα σε κάθε γρήγορη εναλλαγή των σκηνικών.Κατάφερε να προσεγγίσει συναισθηματικά το ρόλο και να δώσει τη δική της οπτική και ερμηνεία σε αυτό το οδοιπορικό της πτώσης.Ίσως το έντονα δοσμένο κωμικό στοιχείο υποβιβάζει τη δραματικότητα του έργου και η τελική κατάρρευση της ηρωίδας, που είναι και η κορύφωση της παράστασης δεν αποδίδεται με τη βαρύτητα που της αναλογεί.

Ο Μάξιμος Μουμούρης αξιοπρεπής στο ρόλο του συζύγου Αλ, χωρίς όμως να του αποδώσει το βάθος που χρειαζόταν, ώστε να δικαιολογείται και η ακραία μετέπειτα  συμπεριφορά της Τζάσμιν.

Η εξαιρετική ερμηνεία της Καλλιρρόης Μυριαγκού μόνο έκπληξη δεν ήταν, αν θυμηθούμε και την εκπληκτική εμφάνιση της στο "Στέλλα κοιμήσου". Προσεγγίζοντας βαθιά το ρόλο της, του έδωσε σημαντική αξία και υποστήριξε εξαιρετικά την ηρωίδα που υποδυόταν.

Ο Παντελής Δεντάκης είναι ο Τσίλυ, ο άνθρωπος που ποτέ δε θα συναναστρεφόταν η Τζάσμιν, γιατί τον περιφρονεί, όπως και την τάξη που εκπροσωπεί.Ευθύς και αληθινός ανταπεξήλθε επάξια στο ρόλο και στη σύγκρουση των δύο κόσμων που αντιπαρατίθενται.

Οι υπόλοιποι ρόλοι υποστηρικτικοί στην κεντρική ηρωίδα, με τον Κωνσταντίνο Γιαννακόπουλο να ξεχωρίζει για την ερμηνεία του ως Ντουάιτ, του νέου άνδρα που εισβάλλει στη ζωή της πρωταγωνίστριας.

Λειτουργικά τα σκηνικά της Μαγιού Τρικεριώτη,σωστές οι επιλογές κουστουμιών της Κικής Γραμματικοπούλου,εύστοχοι οι φωτισμοί του Σάκη Μπιρμπίλη.Όλα αυτά μαζί με την εξαιρετική μουσική του Ιάκωβου Δρόσου,συντέλεσαν γενικά στην επιτυχία της παράστασης.

Γράφει η Ρεβέκκα Καββαδά
Επιμέλεια:Γιάννης Σεβαστίκογλου