Η Ανωτέρα δραματική σχολή Ίασμος , μετά τη μεγάλη επιτυχία της παράστασης «Η μικρή μας πόλη» το καλοκαίρι του 2019 στην ταράτσα του Θεάτρου Λαμπέτη, παρουσιάζει το «Σεξ λεξικόν» του Σπύρου Μιχαλόπουλου.
Ο Τάκης και η Κάτια είναι δεκαεπτάχρονοι έφηβοι στα πρόθυρα της ενηλικίωσης οι οποίοι έχουν οργανώσει την πρώτη τους γνωριμία με το σωματικό έρωτα. Οι δύο νέοι, αμύητοι και με ελλιπή ενημέρωση σχετικά με την πράξη που πρόκειται να κάνουν, καταφεύγουν σε ένα λεξικό - βοήθημα ώστε να ολοκληρώσουν το «επίτευγμά» τους. Η ιστορία επικεντρώνεται στην πρώτη ερωτική εμπειρία δύο ανθρώπων με τους φόβους και τις ανεξέλεγκτες αντιδράσεις τους οι οποίοι λειτουργούν με βάση το ένστικτο και τις ορμές τους.
Ο Τάκης περνάει στην αντρική - ενήλικη με όση ωριμότητα διαθέτει προσπαθώντας να ευχαριστήσει τη σύντροφό του καθοδηγούμενος από το λεξικό σύμμαχο και οδηγό του. Ο Γιώργος Αμούτζας αναδεικνύει το ρόλο του με έντονη εκφραστικότητα δημιουργώντας έναν ήρωα έτοιμο για πειραματισμούς. Αποδίδει έναν έφηβο με τρυφερή καρδιά και συναισθηματική θέρμη. Η ευθύτητα και ο ενθουσιασμός που τον διακρίνουν δίνουν μία δυναμική πάνω στο θεατρικό σανίδι.
Η Ήρα Παπακωνσταντίνου στο ρόλο της Κάτιας πλάθει μία κοπέλα με μεγάλη συναισθηματική ένταση. Με την παιγνιώδη διάθεση και το ανάλαφρο χιούμορ της αναπτύσσει την ερωτική της διεκδίκηση. Δείχνει ξεκάθαρα τη συγκίνησή της με κάθε όμορφη εικόνα, λέξη ή κίνηση του συντρόφου της και νιώθει δυνατή ώστε να προχωρήσει στην πραγματοποίηση της επιθυμίας της.
Οι δύο ηθοποιοί φέρνουν πάνω στη σκηνή του θερινού θεάτρου Λαμπέτη την ενεργητικότητα και τη φρεσκάδα της νεαρής τους ηλικίας και δένουν απόλυτα ως θεατρικό ζευγάρι.
Η σκηνοθετική ματιά του Σταύρου Σβήγκου με βοηθό τον Χρήστο Δαλκυριάδη κρατάει το έργο πιστό στην εποχή του. Στο μεγαλύτερο μέρος της παράστασης περιορίζει τη δράση σε ένα μικρό μέρος της σκηνής τονίζοντας την ουσία του συγκεκριμένου χώρου για τους δύο πρωταγωνιστές.
Ο Νίκος Χαρλαύτης με την επιμέλεια των κοστουμιών συμπαρασύρει το θεατή στην εποχή του 1978.
Μία παράσταση η οποία με απλούς διαλόγους εξωτερικεύει την ανεμελιά και φωτίζει τον αγνό έρωτα . Τελειώνοντας δημιουργεί στο θεατή μία μικρή μελαγχολία αλλά και μία γλυκιά νοσταλγία.
Γράφει ο Γιάννης Σεβαστίκογλου
Δείτε πληροφορίες για την παράσταση εδώ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου