Είδαμε το "Passport" του Μάνου Καρατζογιάννη

 

Έξι γυναίκες η Αναστασία Μιροσνιτσένκο, η Ραφίκα Σαουίς, η Ανδριανή Νεοκλέους, η Έλενα Μαρσίδου, η Ρομίνα Κατσικιάν και η Μαρία Ζορμπά θυμούνται πως έφτασαν να είναι μετανάστριες στη χώρα μας.

Μετά τις επιτυχημένες παρουσιάσεις της στο Φεστιβάλ Ρεματιάς και στην Πλατεία Κοτζιά ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας Προσφυγιάς, η παράσταση «Passport» – μια διαμαρτυρία για τα ανθρώπινα δικαιώματα – ήρθε και στο Θέατρο Σταθμός.

Γυναίκες ηθοποιοί που έχουν καταγωγή από την Ουκρανία, τη Συρία, την Κύπρο, τον Πόντο, την Αρμενία και τη Σμύρνη αφηγούνται την προσωπική τους ιστορία, που συναντά το δράμα και την περηφάνια ενός ολόκληρου λαού και μέσα από την διήγησή τους προσπαθούν να υπενθυμίσουν στους Έλληνες τη σχέση τους με την προσφυγιά. Ο θεατής, βλέποντας τις διάφορες προσφυγικές περιόδους μέσα από τις διηγήσεις των ηθοποιών επί σκηνής, πρέπει να αντιληφθεί ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί και ο ίδιος να βρεθεί στη θέση αυτών των ανθρώπων.

 Ο σκηνοθέτης και συγγραφέας Μάνος Καρατζογιάννης έχει δείξει ειδικό ενδιαφέρον για την ιστορία, όπως θα έπρεπε να έχει και κάθε σύγχρονος άνθρωπος, γιατί η ιστορία επαναλαμβάνεται. Μέσα από έρευνα και από προφορικές διηγήσεις έφτασε να γράψει αυτά τα κείμενα θίγοντας θέματα σχετικά με τη γυναίκα όπως εκμετάλλευση, βιασμό και κακοποίηση. Τα αθώα θύματα ενός πολέμου, γυναίκες και παιδιά, θύματα όλων αυτών των αγριοτήτων που ο άνθρωπος είναι ικανός να διαπράξει και δυστυχώς τις διαπράττει.

Ο λόγος όλων των γυναικών είναι ποιητικός και γεμάτος πόνο, πόνος σε λόγο και σε τραγούδι. Αφήνουν σε μια γωνιά της σκηνής ένα προσωπικό τους αντικείμενο, αυτό που τις συνδέει με το παρελθόν τους, αυτό που κρατούν σα φυλακτό για τη συνέχεια της ζωής τους. Δεν εγκαταλείπουν την σκηνή μετά τον μονόλογό τους, όλες συναθροίζονται γύρω από τα αντικείμενά τους, καταλαβαίνουν τον πόνο η μια της άλλης συγκεντρώνονται γύρω από κεριά, τα κεριά της ζωής τους, τα κεριά των ανθρώπων που αποχωρίστηκαν.

Μια παράσταση με εξαιρετικές ερμηνείες, που επικοινωνούν μια μεγάλη αλήθεια, το κατάλληλο κείμενο για την μαύρη επέτειο της Μικρασιατικής Καταστροφής.

Γράφει η Μαρία Μαρή 

Θεατρολόγος

Σχόλια