Η Ηθοποιός Αγγελική Τσαμπάζη μιλάει στο Theater Stage για την παράσταση "Εύθραυστον" που ανεβαίνει στο Θέατρο Φούρνος. Ένας μονόλογος σε κείμενο της ίδιας και σκηνοθετική επιμέλεια του Ιωακείμ Κάσδαγλη που εστιάζει στα συναισθήματα μίας γυναίκας και στην ανάγκη της για αγάπη και κατανόηση.
Αυτήν την εποχή μας παρουσιάζεις τον μονόλογο «Εύθραυστον» στο Θέατρο Φούρνος. Πες μας δύο λόγια γι’ αυτήν.
Δεν ξέρω αν υπάρχουν λόγια, για ν΄ αποτυπώσουν, το τι σημαίνει για μένα αυτή η παράσταση.. Όταν έχω βάλει μέσα όλη την αλήθεια μου.. Είναι ένας μονόλογος , που γεννήθηκε μέσα από μία ανάγκη. Την ανάγκη για δημιουργία, την ανάγκη να πω στον εαυτό μου και στον κόσμο, πως ακόμη και μέσα από πολύ μεγάλη δυσκολία , πάντα με πολύ μεγάλη προσπάθεια , μπορεί να επιτευχθούν πράγματα που μας φαντάζουν ακατόρθωτα. Αυτό είναι το ΕΥΘΡΑΥΣΤΟΝ. Μήνυμα ζωής. Πως η κάθε μέρα μας και τίποτε απ’ ότι υπάρχει γύρω μας δεν είναι δεδομένο. Όμως το ξεχνάμε.. και όπως λέω και στον μονόλογο, «χρειάστηκε να μηδενίσω, ν’ αρχίσω από την αρχή το μέτρημα , να νιώσω στο πετσί μου πως τίποτε πια δεν είναι δεδομένο.. γιατί πιστεύουμε πως ο ήλιος, η θάλασσα , μια τρυφερή κουβέντα, μια ζεστή αγκαλιά , θα είναι πάντα εκεί και ότι εμείς θα έχουμε την ευκαιρία να τα χαρούμε όποτε θέλουμε. Είμαστε ανόητοι , βλάκες εντελώς..» Θέλω ο κάθε θεατής που θα έρθει στη παράσταση, να βρει και ένα δικό του κομμάτι μέσα. Να αλλάξει η¨ θωριά¨ του, όταν βγει από το θέατρο. Να αναλογιστεί το δικό του Εύθραυστον , αλλά και το άθραυστο που τον κρατάει και του δίνει δύναμη. Μέσα από πολύ ειλικρίνεια , αλλά και χιούμορ, γιατί όλα υπάρχουν στη ζωή μας, πιστεύω πω ο στόχος μου βρίσκει το κέντρο του. Τουλάχιστον αυτό μου δείχνουν οι αντιδράσεις του κόσμου.
Μίλησε μας για το ρόλο σου στην παράσταση.
Ο ρόλος μου έχει αυτοβιογραφικά στοιχεία . Εξαρχής έχει γραφτεί για να παιχτεί πάνω σ΄ ένα κρεβάτι. Αυτό, γιατί γράφτηκε εξ ολοκλήρου σ΄ ένα κρεβάτι. Μη μπορώντας να μείνω πολύ ώρα καθιστή ούτε να κινηθώ , εκείνη τη περίοδο της ζωής μου , αλλά και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Καθώς αντιμετώπιζα και αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα υγείας . Έτσι παρομοιάζοντας με οι φίλοι μου , πολύ συχνά με τη Φρίντα Κάλο , μου γεννήθηκε η περιέργεια να μάθω περισσότερα πράγματα γι’ αυτή. Όσα περισσότερα διάβαζα, τόσο πιο πολύ μου γεννιόταν η επιθυμία να συνδιαλλαγώ μαζί της. Η Φρίντα είχε πει, πως όταν ήταν παιδί, φανταζόταν ότι έχει μια φανταστική φίλη, την οποία συναντούσε κρυφά και της εκμυστηρευόταν τα πάντα. Έγινα λοιπόν αυτή η φανταστική φίλη , η οποία μεγάλωσε και ζητά αυτή με τη σειρά της, τη βοήθεια της Φρίντα. Αντιμετωπίζοντας τη στα ¨ίσα¨.
Έχεις βρει κοινά σημεία του εαυτού σου με τη Φρίντα Κάλο;
Όταν ξεκίνησα να γράφω το μονόλογο , εκτός από το στοιχείο του χρόνιου πόνου και της δυσκολίας στη κίνηση , αλλά και της ανάγκης για δημιουργία με κάθε κόστος, δεν ήξερα ακόμη τι θα ¨συναντήσω¨ .. Όσο πιο βαθιά ¨έσκαβα¨ τόσο πιο πολλά κοινά έβρισκα, προς μεγάλη μου έκπληξη. Όπως για παράδειγμα η περηφάνια για την καταγωγή μας, το πόσο βαθιά μας επηρέασε . Η αγάπη για τον τόπο μας και το πόσο μας πληγώνει να τον βλέπουμε «.. να θρηνεί, να υπομένει.. και να σέρνεται. Χωρίς καθόλου πλέον ν ΄αντιδρά..», όπως χαρακτηριστικά λέω στη παράσταση. Αλλά και τεράστιες διαφορές. Πόσα ερωτήματα είχα να τις θέσω, πόσο πολύ τη θαύμασα και τη ζήλεψα , για όλη αυτή την ανεξάντλητη δύναμη και ορμή της. Για όλα αυτά που κατάφερε , ζώντας μέσα σε ένα σώμα, κυριολεκτικά κατακερματισμένο.
Πιστεύεις ότι ο πόνος γιατρεύεται με λόγια;
Ο πόνος όχι. Μαλακώνει όμως η ψυχή , με τα σωστά λόγια πάντα και από ανθρώπους που θέλεις και μπορούν να σταθούν δίπλα σου. Αυτό βοηθά στο να μαλακώσει και ο πάσης φύσεως.. πόνος.
Πέρα από την παράσταση «Εύθραυστον» έχεις κάτι άλλο στα σκαριά;
Τα σχέδια μου , πάνε βήμα βήμα , έτσι μου έμαθε η ζωή. Ναι υπάρχει κάτι στα σκαριά, αλλά μέχρι να ολοκληρώσει τον κύκλο του το ΕΥΘΡΑΥΣΤΟΝ , δεν μπορώ να προγραμματίσω τίποτε. Η ανάγκη για δημιουργία δεν σταματά ποτέ.
Επιμέλεια Γιάννης Σεβαστίκογλου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου