Είδαμε την παράσταση "Η αιμολήπτρια" σε σκηνοθεσία του Μενέλαου Καραντζά


Η νεαρή σεναριογράφος και ηθοποιός Ella Road κατάγεται από το Λονδίνο. Η αιμολήπτρια (The Phlebotomist) είναι το πρώτο της θεατρικό έργο όπου ανέβηκε για πρώτη φορά το 2018 στο Λονδίνο. Από τότε έχει παρουσιαστεί με μεγάλη επιτυχία σε χώρες της Ευρώπης καθώς και στις Ηνωμένες πολιτείες.

Το έργο  αναφέρεται σε μία κοινωνία κατεστραμμένη σε όλους τους τομείς όπου οι άνθρωποι υπολογίζονται και κρίνονται βάση τους γενετικού τους υλικού. Κάθε μέλος της κοινωνίας είναι υποχρεωμένο να δίνει δείγμα αίματος το οποίο δείχνει τον γενετικό αριθμοδείκτη. Ο αριθμός αυτός στην ουσία δείχνει την προδιάθεση του καθενός σε μελλοντικές ασθένειες και βάση του αποτελέσματος το κάθε άτομο στιγματίζεται και καθορίζει όλη τη ζωή του από αυτόν. Ένας ολόκληρος κόσμος όπου σηματοδοτείται από το φυσιολογικό και αφήνει στο περιθώριο το ανόμοιο, το παράταιρο.

Ο σκηνοθέτης Μενέλαος Καραντζάς με τη βοήθεια του Εμμανουήλ Στεφανουδάκη συντονίζει μια πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση εισάγοντας τους θεατές σε μία κοινωνία γεμάτη στερεότυπα και μισαλλοδοξία για κάθε διαφορετικότητα. Ο ίδιος επιμελείται τη μετάφραση αναδεικνύοντας εύστοχα τα νοήματα του έργου και δημιουργώντας ευφυείς διαλόγους ρίχνοντας φως στην ανθρώπινη ιδιοσυγκρασία. Μέσα στην κοινή σκληρότητα συνδυάζει ιδανικά την ευαισθησία με τον κυνισμό οδηγώντας το θεατή στη συναισθηματική ταύτιση.

Ο Δημήτρης Τσιγκριμάνης ,πληθωρικός, άμεσος και με μεγάλη σκηνική ευθυβολία μεταμορφώνεται σε έναν άντρα με αυτοπεποίθηση, ευχάριστο και δυναμικό που όμως κρατάει κρυμμένα πολλά μυστικά. Ο ήρωάς του Ααρών με την αποδοχή και την εύνοια της κοινωνίας χτίζει την καριέρα και τη ζωή με τη σύζυγό του πάνω σε σαθρά θεμέλια.

Η Μπέα είναι η αιμολήπτρια που εργάζεται στο τμήμα ελέγχου των γενετικών αριθμοδεικτών. Μία κοπέλα φορτισμένη συναισθηματικά από τις κακουχίες που έζησε με την οικογένειά της βρίσκει στον Ααρών ένα στήριγμα, την αγάπη που στερήθηκε σε όλη της τη ζωή. Η Σελήνα Διαμαντοπούλου πηγαία και αυθεντική κατορθώνει να αποκαλύψει τα συναισθηματικά και κοινωνικά διλήμματα που την κατακλύζουν εκπέμποντας μια ζεστασιά με το λόγο και τις κινήσεις της.

Η Τσαρ, φίλη της Μπέα, μία φιλόδοξη κοπέλα γεμάτη όνειρα και στόχους για το μέλλον η οποία ζει με το φόβο της κοινωνικής απόρριψης και είναι διατεθειμένη να φτάσει στα άκρα ώστε να ζήσει μία φυσιολογική ζωή. Το ρόλο της υποδύεται η Δώρα Παρδάλη και παρ' όλο που κινείται με ωριμότητα στη σκηνή, διαθέτει μια έλλειψη εκφραστικότητας στις καίριες σκηνές και μοιάζει να μένει ανεπηρέαστη και να αποστασιοποιείται από την ουσία και το νόημα του έργου.

Ο Ντέιβιντ είναι ο αξιαγάπητος θυρωρός του νοσοκομείου όπου δουλεύει η Μπέα. Ο ίδιος ολιγαρκής στη ζωή του γίνεται αυτόπτης μάρτυρας των καταστάσεων και με τα ευγενικά του λόγια δείχνει το ψυχικό του μεγαλείο. Ο άντρας που υποδύεται ο  Στράτος Χρήστου είναι εκείνος που υπενθυμίζει πως όσο και να κατρακύλισει μια κοινωνία, πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι φιλεύσπλαχνοι με ανιδιοτέλεια και ανώτερη ψυχή.

Πολύτιμοι αρωγοί όλοι οι συντελεστές: Ο Ντέιβιντ Νεγρίν στα σκηνικά, η Εβελίνα Δαρζέντα στα κοστούμια, η Βαλεντίνα Ταμιωλάκη στο σχεδιασμό των φωτισμών, η Μαρία Λάφη στη σκηνοθεσία των βίντεο, ο Κώστας Μπώκος στον ηχητικό σχεδιασμό, η Ξένια Κούβελα ως βοηθός σκηνογράφου, η Τάνια Πασχάλη στις φωτογραφίες, και ο graphic designer Γιάννης Παπαδόπουλος.

Ένα έργο με άφθονα νοήματα που μιλά για έναν κόσμο μακρινό που στην πραγματικότητα βρίσκεται μια ανάσα μακριά μας. Ο θεατής αναρωτιέται που είναι η ευτυχία, η δικαιοσύνη και κατά πόσο ο έρωτας μπορεί να ξεπεράσει τα εμπόδια του ρατσισμού και του άδικου παραγκωνισμού των ανθρώπων. Μία παράσταση βαθιά συγκινησιακή που έχει να δώσει πολλά ουσιαστικά μηνύματα.

Γράφει ο Γιάννης Σεβαστίκογλου 

Σχόλια