Ο ηθοποιός Στέφανος Παπατρέχας μιλάει στο Theater Stage για το νέο του έργο «Spa - σε κατάρα» που ανεβαίνει στο Θέατρο Μικρό Άνεσις σε συν-σκηνοθεσία του Λάζαρου Βαρτάνη και του ίδιου.
Αυτή την εποχή παρουσιάζετε την κωμωδία «Spa-σε κατάρα». Μίλησε μας γι΄ αυτήν.
Βρισκόμαστε στο Isaris Spa, ένα πολυτελές κέντρο ευεξίας. Σύμφωνα με τους κανονισμούς, μπαίνοντας παραδίδεις όλα τα προσωπικά σου αντικείμενα (κινητό, ρούχα κλπ), ώστε να μην υπάρχουν ερεθίσματα από τον έξω κόσμο που θα αποσπούν τους πελάτες από τις θεραπείες, την χαλάρωση και την ηρεμία που τους προσφέρονται. Εκεί, λοιπόν, η Ισαβέλλα Ίσαρη, η ιδιοκτήτρια του Spa, θα υποδεχτεί τέσσερεις πελάτες: τον Σολ, την Κατερίνα, τον Χάρη και τον Μελέτη. Ο καθένας από αυτούς έχει τη δίκη του κοσμοθεωρία, τον δικό του ορισμό για την ευτυχία. Ωστόσο, υπάρχει ο φόβος μιας θρυλικής ινδιάνικης κατάρας, που απειλεί να μεταμορφώσει όλο τον δυτικό κόσμο σε πράσινα άλογα. Όταν η κατάρα ξεσπάει, οι ήρωες μένουν εγκλωβισμένοι για άγνωστο χρονικό διάστημα και μέσα από όλο αυτό βγαίνουν στην επιφάνεια όλα όσα κρύβει ο καθένας μέσα του.
Τι ήταν αυτό που σε οδήγησε στη συγγραφή του συγκεκριμένου έργου;
Το πρώτο ήταν ότι είχα εγώ την ανάγκη να γελάσω, να περάσω καλά και να διασκεδάσω μέσα σε αυτήν την δουλειά. Είχα ανάγκη να κάνουμε κωμωδία και ήλπιζα - και ευτυχώς ως τώρα επαληθεύομαι - πως και οι θεατές θα είχαν την ίδια ανάγκη. Πέρα από αυτό, όμως, με απασχολούσε πολύ το θέμα της ευτυχίας, ο τρόπος που οι άνθρωποι την αντιλαμβανόμαστε, οι ορισμοί που δίνουμε, το πόσο το περιβάλλον μας επηρεάζει αυτόν τον ορισμό. Μελετώντας και κάνοντας έρευνα πάνω σε αυτό, συνειδητοποίησα πόσο πολλή πίεση μας ασκείται στο να είμαστε ευτυχισμένοι, πετυχημένοι σε όλα, πόσα πρότυπα ευτυχίας μάς επιβάλλονται και πόσο δύσκολο είναι να σκεφτούμε ψύχραιμα, προσωπικά ο καθένας τι θέλει από όλα αυτά. Φυσικά, το lock down και όσα ζήσαμε καθώς και όλα τα σενάρια συνωμοσίας που ακούσαμε, έφτιαξαν στο κεφάλι μου μια αρκετά κωμική συνθήκη για αυτό το έργο.
Σε δυσκόλεψε κάτι κατά τη σκηνοθεσία της παράστασης;
Η αλήθεια είναι πως με τον Λάζαρο Βαρτάνη η πρώτη μας μέριμνα ήταν να κάνουμε μια καλή επιλογή συνεργατών και με αυτό εννοώ να απευθυνθούμε σε ανθρώπους που θα έχουν την ίδια ανάγκη με εμάς, το ίδιο πάθος, που θα δώσουν όλη τους την ενέργεια στην παράσταση αυτή, βάζοντας ο καθένας το δικό του κομμάτι και θα νιώσουν συνδημιουργοί. Αυτό το πετύχαμε στο 100%, πράγμα που τα έκανε όλα πιο εύκολα. Πρώτη φορά καταπιαστήκαμε με κωμωδία, οπότε έπρεπε να ανακαλύψουμε όλοι μαζί τους κώδικες, τις ανάγκες, τον ρυθμό, όλα. Αυτό, όμως, ήταν και είναι ακόμη μια πολύ ωραία διαδικασία, που την απολαμβάνουμε από την πρώτη ανάγνωση ως τώρα σε κάθε παράσταση. Φυσικά, πέρα από τους ηθοποιούς, και ο κάθε συντελεστής πίσω από τη σκηνή είναι ένας κι ένας, ακόμη και στις λεπτομέρειες. Για παράδειγμα, στο υπέροχο σκηνικό που σχεδίασε η Έλλη Εμπεδοκλή και κατασκεύασε ο Λάζαρος, υπάρχει μια μικρή αλλά πολύ δυνατή πινελιά πολυτέλειας: ένα πανέμορφο γλυπτό που φιλοτέχνησαν ειδικά για την παράσταση οι διακεκριμένοι και σπουδαίοι Γιάννης Παλατζίδης και Χρήστος Κρανιώτης, μελετώντας το έργο και το σκηνικό, κάνοντας έτσι μια δική τους εικαστική προσθήκη με τον μοναδικό τους τρόπο. Όλη η εμμονή στην παραμικρή λεπτομέρεια και η αγάπη, η φροντίδα και η πίστη στο όραμά μας από όλους όσοι δούλεψαν για το «Spa» έκανε όποια δυσκολία υπήρχε να μοιάζει ασήμαντη και μικρή.
Σύστησε μας τον χαρακτήρα σου στο έργο.
Υποδύομαι τον Ευθύμη Ροζάκη ή αλλιώς Σολ Ροζ ή αλλιώς Σολερόζ. Μην μπερδευτείτε, θα σας τα εξηγήσω όλα. Ο Ευθύμης Ροζάκης μεγάλωσε στην Λάρισα. Από μικρός κατάλαβε πως ήταν διαφορετικός, κατάλαβε πως είναι ομοφυλόφιλος, κατάλαβε πως είναι καλλιτεχνική φύση και όλα αυτά σε ένα κοινωνικό πλαίσιο όπου δεν ήταν πολύ αποδεκτό κάτι τέτοιο. Τώρα, είναι πλέον διάσημος καλλιτέχνης και κάνει παγκοσμίως περιοδείες ως Drag Queen. Το ψευδώνυμό του είναι Σολ Ροζ και η Drag περσόνα του ονομάζεται Σολερόζ. Είναι δυναμικός και φιλόδοξος, αγαπάει πάρα πολύ την δουλειά του και είναι τακτικός πελάτης του Isaris Spa, μιας και πηγαίνει πριν από κάθε μεγάλη περιοδεία του, ώστε να μαζέψει δυνάμεις και να τονωθεί. Η ινδιάνικη κατάρα των πράσινων αλόγων θα του χαλάσει τα σχέδια και θα διαταράξει την ισορροπία που ο ίδιος θεωρεί πως έχει κατακτήσει.
Στη δύσκολη εποχή που ζούμε, πόσο πιστεύεις πως βοηθάει μια καλή κωμωδία στην ψυχολογία του θεατή;
Όπως είπα και πριν, το «Spa-σε κατάρα» ξεκίνησε από την δική μου, προσωπική ανάγκη να καταπιαστώ με μια κωμωδία. Πιστεύω πως έτσι οφείλει να ξεκινάει ένα καλλιτεχνικό όραμα: από την ανάγκη του καλλιτέχνη να μιλήσει για κάτι που τον απασχολεί, να το επικοινωνήσει, να το αναλύσει και να το φέρει μέσω της τέχνης του ενώπιον των θεατών με την ελπίδα πως την ίδια ανάγκη έχουν και εκείνοι, πως αυτό που έχει να πει αφορά και άλλους. Με αυτήν τη λογική, επομένως, θεώρησα πως, όπως εγώ μέσα από όσα ζω χρειάζομαι την κωμωδία, έτσι πιθανόν να την χρειάζονται και οι άλλοι. Η ανταπόκριση και τα σχόλια του κόσμου με δικαιώνουν μέχρι στιγμής. Το κάθε είδος βεβαίως είναι χρήσιμο και απαραίτητο, όταν, γίνεται με επαγγελματισμό, σεβασμό και υπευθυνότητα.
Τι σε ώθησε στην ενασχόληση σου με το θέατρο;
Οι γονείς μου και συγκεκριμένα η μητέρα μου πιο πολύ, αγαπούν πολύ το θέατρο και από όταν ήμουν πολύ μικρός πηγαίναμε οικογενειακώς σε παραστάσεις. Από μικρή ηλικία μού ασκούσε γοητεία το θέατρο και πάντα συμμετείχα σε όσες εκδηλώσεις γίνονταν στο πλαίσιο του σχολείου είτε στη χορωδία, είτε σε θεατρικά ή σε επετειακές εκδηλώσεις. Από την δευτέρα γυμνασίου περίπου άρχισα συνειδητά να θέλω να γίνω ηθοποιός. Μου αρέσει πάρα πολύ η διαδικασία μιας παράστασης και μου φαίνεται συγκινητικό πως κάποιοι άνθρωποι βγαίνουν από τα σπίτια τους και μαζεύονται, κάνουν ησυχία και παρακολουθούν μια ομάδα ανθρώπων που τους λέει μια ιστορία. Έχει κάτι το μαγικό.
Πέρα από το Μικρό Άνεσις σε βρίσκουμε κάπου αλλού φέτος;
Τετάρτη με Κυριακή είμαι ως ηθοποιός στον «Κύκλο των χαμένων ποιητών» του Τομ Σούλμαν σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ασπιώτη στο Θέατρο Βρετάνια. Επίσης κάθε Κυριακή στις 14.30 στο Θέατρο Λαμπέτη παίζω τον Κρίστοφερ στην παράσταση «Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα» του Σάιμον Στήβενς σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη (η παράσταση παίζεται και καθημερινές σε εφηβικό κοινό και σχολεία) και κάθε Σάββατο και Κυριακή στο Θέατρο Άβατον παίζονται τα έργα μου για παιδιά προσχολικής ηλικίας «Ηλίας, ο πρώτος γάτος χορευτής της γατοϊστορίας» και «Κλειώ, μια καλόκαρδη γαϊδούρα» που έχω σκηνοθετήσει μαζί με την Νάντια Δαλκυριάδου (επίσης τις καθημερινές παίζονται οι παραστάσεις για σχολεία και παιδικούς σταθμούς). Φυσικά, κάθε Δευτέρα και Τρίτη είμαι στο Μικρό Άνεσις με το «Spa-σε κατάρα»!
Επιμέλεια Γιάννης Σεβαστίκογλου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου