Τη φετινή σεζόν συμμετέχεις στην παράσταση "Ετυμηγορία", σε σκηνοθεσία του Πέτρου Ζούλια. Πες μας δυο λόγια για το έργο αλλά και για τον ρόλο σου σε αυτό.
Η ετυμηγορία είναι ένα έργο
εξαιρετικά χρήσιμο για τον καθένα από εμάς. Ένα έργο που σου προσφέρει τροφή
για σκέψη. Ο Φρανκ Γκάλβιν, ένας ξεπεσμένος αλκοολικός δικηγόρος, αναλαμβάνει
μία υπόθεση ιατρικής αμέλειας. Συγκεκριμένα μιας νεαρής κοπέλας που πάει να
γεννήσει στο μαιευτήριο Αγία Ειρήνη και από λάθος των γιατρών πέφτει σε κώμα. Ο
δικηγόρος παλεύει για την απονομή δικαιοσύνης, τη λύτρωση και την αλήθεια και
πάει κόντρα στο κατεστημένο και την εξουσία, μιας και το νοσοκομείο διοικείται
από την Καθολική Εκκλησία.
Ο ρόλος μου στο έργο είναι ο
γιατρός Γκρούμπερ, ένας πολύ δυναμικός χαρακτήρας. Μέσα από την
πραγματογνωμοσύνη του, θέλει να πείσει τον δικηγόρο Φρανκ Γκάλβιν να πάει σε
δίκη και να μην δεχτεί το συμβιβασμό που του προτείνει η εκκλησία. Κόντρα στο
σάπιο κατεστημένο, κόντρα στην εξουσία. Να κυνηγήσει τη δικαίωση της ατυχής
κοπέλας!
Ο διάλογος ανάμεσα στον Γκρούμπερ
και τον Γκάλβιν είναι ένα πολύ κομβικό σημείο της πλοκής. Είναι η αφορμή που ο
κεντρικός ήρωας αλλάζει την πορεία των πραγμάτων.
Η συνεργασία με τον αγαπημένο Πέτρο Ζούλια, μετράει ήδη πέντε παραστάσεις. Νομίζω πλέον μπορούμε να μιλήσουμε για μια σχέση εμπιστοσύνης. Τον Πέτρο τον γνώρισα ως καθηγητή στη δραματική σχολή. Έκτοτε έχουμε κάνει πολύ όμορφες συνεργασίες, μιας και σαν σκηνοθέτης υποστηρίζει τους νέους ηθοποιούς, δίνοντας τους ευκαιρίες.
Θα μπορούσα να τον χαρακτηρίσω «μαέστρο» στη δουλειά του, αφού από την αρχή μίας παράστασης επιμελείται το κείμενο, δίνοντας του αγάπη και προσοχή. Εξασφαλίζει την ομαλή συνεργασία μεταξύ των ηθοποιών και τέλος με την σκηνοθετική του ματιά -και ειδικότερα στην ετυμηγορία- έχει δημιουργήσει εικόνες και ατμόσφαιρες που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από το κινηματογραφικό έργο.
Το έργο μας είναι γραμμένο τη δεκαετία του 80 αλλά μέχρι και σήμερα είναι εξαιρετικά επίκαιρο μιας και η εξουσία, οι υψηλές θέσεις, ο πλούτος είναι στην πρώτη γραμμή. Έτσι λοιπόν το άδικο, δυστυχώς, καλπάζει μέχρι σήμερα. Εφόσον υπάρχει ο ανθρώπινος παράγοντας, ένα ιατρικό λάθος μπορεί να συμβεί. Το σημαντικό είναι το δίκαιο να αναγνωρίζεται και όχι να κουκουλώνεται.
Εκτός από την «Ετυμηγορία» σε βρίσκουμε και στους «Άθλιους» του Βίκτορος Ουγκό, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνας Νικολαΐδη. Πόσο απαιτητικό πιστεύεις είναι το παιδικό κοινό;
Είμαι
πολύ τυχερός και χαρούμενος που οι Άθλιοι συνεχίζουν για δεύτερη χρονιά. Είναι
μία δουλειά που αγαπήσαμε όλοι όσοι έχουμε συμβάλλει στην πραγματοποίησή της.
Από το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, τους συντελεστές και εμάς τους ηθοποιούς. Δεν
θα μπορούσε να συμβεί κάτι διαφορετικό, μιας και ο πυρήνας της παράστασής μας,
η Κωνσταντίνα Νικολαΐδη που σκηνοθέτησε και διασκεύασε το παγκόσμιο αυτό
μυθιστόρημα, είναι ευφυής, αφοσιωμένη και κατάφερε να αποτυπώσει την ουσία του
έργου με μοναδικό τρόπο.
Το παιδικό κοινό είναι πολύ απαιτητικό, καθώς έχει μεγάλη ειλικρίνεια και αμεσότητα στις αντιδράσεις του. Τα παιδιά είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στον ρυθμό, το χιούμορ και την ειλικρίνεια της παράστασης. Χρειάζονται ζωντανές ερμηνείες, ευφάνταστα σκηνικά και μια ιστορία που να τους κρατά το ενδιαφέρον. Όταν μια παράσταση καταφέρνει να συνδυάσει όλα αυτά τα στοιχεία, τότε το παιδικό κοινό μπορεί να γίνει το πιο ενθουσιώδες και εκδηλωτικό ακροατήριο.
Δεν νομίζω ότι είναι κάτι συγκεκριμένο το οποίο με οδήγησε να ασχοληθώ με την υποκριτική. Από μικρός είχα μπει στα μονοπάτια του θεάτρου. Ίσως το να μην έχω μεγάλη αγάπη στα μαθήματα και στο σχολείο ήταν αυτό που με έκανε να αφοσιωθώ στο τότε θεατρικό εργαστήρι και στη συνέχεια να μπω στη δραματική σχολή και να ακολουθήσω το όνειρο μου.
Αυτό που με απασχολεί για το άμεσο μέλλον, είναι ο
κόσμος να συνεχίζει να αγκαλιάζει τις τόσο προσεγμένες, όμορφες και με μεράκι
παραστάσεις που συμμετέχω φέτος στο «Θέατρον» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός
Κόσμος».
Τα όμορφα είναι μπροστά!
Ας σκεφτόμαστε έτσι!
Επιμέλεια Γιάννης Σεβαστίκογλου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου