Εξαιρετικό
μήνυμα για την κοινωνία μας μεταδίδει το θεατρικό έργο της Δέσποινας
Αποστολίδου «Δικαίωμα στη λήθη» που η συγγραφέας ανεβάζει στο θέατρο «Άβατον»
μαζί με την (επίσης ηθοποιό και
σκηνοθέτιδα) Νάνσυ Ρηγοπούλου: πώς η αποδοχή του διαφορετικού είναι απόλυτα
καθοριστική για την ποιότητα ζωής των συνανθρώπων μας.
Στην προκειμένη περίπτωση, η
διαφορετικότητα αφορά τους ανθρώπους με διεγνωσμένες ψυχικές νόσους και
–βεβαίως- το άμεσο ανθρώπινο περιβάλλον τους: εμπνευσμένο από πραγματικές
μαρτυρίες και με μια ιστορική οπτική, το έργο της κας Αποστολίδου μεταφέρει στο
πλατό μιας τηλεοπτικής εκπομπής τη συγκίνηση και το τραύμα αυτού του κομματιού
του πληθυσμού που, όπως αποδεικνύεται, είναι αρκετά εκτεταμένο. Δίπλα μας, γύρω
μας, στο επαγγελματικό, φιλικό και οικογενειακό μας περιβάλλον, η ψυχική νόσος
απαντά όλο και συχνότερα, ενώ η προκατάληψη και η συνεπαγόμενη περιθωριοποίηση
συνεχίζει να συσκοτίζει το τοπίο.
Όλοι έχουμε «δικαίωμα στη λήθη», υπό την έννοια ότι όλοι μπορούμε και πρέπει να προστατευθούμε από την κηλίδωση που φέρει στη συνείδηση των γύρω μας κάποια ιδιοτυπία ή αναπηρία μας.
Όλοι έχουμε δικαίωμα να διεκδικήσουμε μια κανονική καθημερινότητα, όσα χάπια και αν υπάρχουν στο συρτάρι μας, όχι εθελοτυφλώντας στο πρόβλημα, αλλά αντιμετωπίζοντάς το και κοινοποιώντας το στους οικείους μας και στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον. Πολλοί (όλο και περισσότεροι) άνθρωποι ανάμεσά μας έχουν έναν προσωπικό «σάκκο» με προβλήματα που οφείλουν να διαχειριστούν σε μια κοινωνία ακόμη προκατειλημμένη, γεμάτη διακρίσεις αξιολογικού χαρακτήρα και πολύ αυστηρή σε ό,τι αφορά την έννοια του «φυσιολογικού».
Όμως, όπως εύστοχα παρατηρεί η
Νάνσυ Ρηγοπούλου σε μια χιουμοριστική, ανάλαφρη προσέγγιση του έργου: «Αν μου
πείτε πως δεν φέρετε ένα δικό σας κρυφό σάκκο με μυστικά, δεν θα σας πιστέψω!»
Γράφει ο Συγγραφέας-Εκπαιδευτικός
Νίκος Ξένιος
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου